I Ogólnopolski Kongres „System Obrony Rzeczypospolitej. Bezpieczna Polska i Obywatele”

Udostępnij:
Logo z białym tłem z napisem po lewej stronie: "I Ogólnopolski Kongres", cyfra arabska w kolorze czerwonym, białe litery na czarnym prostokątnym tle, oraz napis poniżej: "System Obrony Rzeczypospolitej", czarne litery na białym tle. Po prawej widoczna jest grafika przedstawiająca na dole kształt Polski w barwach biało-czerwonej i widniejącą na niej postać żołnierza w kolorze czarnym. Na górze, nad żołnierzem, grafika helikoptera w kolorze czarnym.
27 listopada 2024 roku w Krakowie odbył się I Ogólnopolski Kongres „System Obrony Rzeczypospolitej. Bezpieczna Polska i Obywatele”, w którym mieliśmy przyjemność uczestniczyć.

Wydarzenie zostało zorganizowane przez Federację Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP oraz Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Małopolski. Kongres zgromadził specjalistów, przedstawicieli świata polityki, nauki, służb mundurowych oraz wojska.

Główne tematy I Ogólnopolskiego Kongresu „System Obrony Rzeczypospolitej. Bezpieczna Polska i Obywatele”

 Główne tematy tegorocznej edycji obejmowały:

  • geopolityczne wyzwania i zagrożenia dla niepodległości Polski w kontekście agresji Rosji na Ukrainę,
  • obronę cywilną,
  • zarządzanie kryzysowe w sytuacjach powodzi, klęsk żywiołowych i zagrożeń militarnych,
  • rolę samorządu terytorialnego w ochronie ludności i obronie cywilnej,
  • znaczenie infrastruktury krytycznej, budowli ochronnych, zapewnienia drożności komunikacyjnej i łączności w sytuacjach kryzysowych,
  • wojnę hybrydową,
  • cyberbezpieczeństwo.

Wnioski z I Ogólnopolskiego Kongresu „System Obrony Rzeczypospolitej. Bezpieczna Polska i Obywatele”

Prezentujemy poniżej wybrane przez nas tezy, wnioski i zapowiedzi przedstawione przez uczestników kongresu:

1. Geopolityczne wyzwania i zagrożenia dla niepodległości Polski. Agresja Rosji na Ukrainę. Odporne państwo.

  • Wojna systemowa jest faktem – eksperci są zgodni, że mamy do czynienia z wojną o kształt nowego porządku międzynarodowego.
  • Polska jest nieprzygotowana – państwo polskie nie posiada spójnej strategii na wypadek długotrwałego konfliktu i nie jest gotowe na obecną sytuację geopolityczną.
  • Zależność od USA – Polska jest mocno uzależniona od Stanów Zjednoczonych zarówno w kwestii bezpieczeństwa, jak i strategii.
  • Brak własnej strategii – brakuje spójnej i długofalowej polskiej strategii wojskowej i bezpieczeństwa narodowego.
  • Słabe przygotowanie armii – Siły Zbrojne RP wymagają poważnej modernizacji i lepszej organizacji.
  • Społeczeństwo gotowe, ale państwo nie – Polacy okazali wielką solidarność z Ukrainą, jednak państwo nie było wystarczająco przygotowane na taką skalę wsparcia.
  • Brak przewidywaniazachód nie przewidział w pełni rosyjskiej agresji i zbyt późno zareagował.
  • Błędy w modernizacji armiiproces modernizacji Sił Zbrojnych RP jest chaotyczny i nieefektywny w aspekcie logistyki, kupujemy różnego pochodzenia sprzęt, nie zważając na to, że trzeba będzie potem dokupić do niego amunicję itp.
  • Zbyt duże zaufanie do sojuszyzbyt duże poleganie na NATO i USA może prowadzić do zaniedbań własnych zdolności obronnych.
  • Brak spójnej polityki obronnejPolska nie posiada jasno określonego systemu obrony, co utrudnia skuteczną reakcję na zagrożenia.

2. Obrona cywilna, wnioski z doświadczeń Skandynawów i innych państw. Zarządzanie kryzysowe w czasie powodzi, klęsk żywiołowych, zagrożeń militarnych.

  • Konieczność kompleksowego podejścia – obrona cywilna wymaga skoordynowanych działań na wszystkich szczeblach administracji, od centralnej po samorządową.
  • Ważność szkoleń i świadomości – przeszkolenie obywateli i podnoszenie świadomości zagrożeń hybrydowych jest kluczowe dla skuteczności systemu.
  • Rola samorządów – samorządy odgrywają kluczową rolę w realizacji zadań obrony cywilnej, jednak wymagają odpowiedniego wsparcia finansowego i organizacyjnego.
  • Infrastruktura ochronna – brakuje odpowiedniej liczby schronów i ukryć, a modernizacja istniejącej infrastruktury jest konieczna.
  • Łączność – efektywna łączność jest niezbędna do koordynacji działań ratowniczych.
  • Mentalność społeczeństwa – zmiana mentalności Polaków w kierunku większej świadomości zagrożeń i gotowości do działania jest istotnym wyzwaniem.
  • Współpraca międzysektorowa – konieczna jest ścisła współpraca między różnymi służbami i instytucjami.
  • Finanse – zapewnienie odpowiedniego finansowania jest kluczowe dla realizacji zadań obrony cywilnej.
  • Ustawa o obronie cywilnej i ochronie ludności – będzie wymagała regularnych nowelizacji, aby dostosować ją do zmieniających się zagrożeń.
  • Liderzy w sytuacjach kryzysowych – brak jasno określonych mechanizmów zarządzania w sytuacjach kryzysowych.
  • Zagospodarowanie przestrzenne – należy rozważyć modele fińskie dotyczące budowy schronów i ukryć.
  • Szybkość wdrażania – budowa systemu obrony cywilnej wymaga czasu i nie może być przeprowadzona pośpiesznie.
  • Współpraca z bankami – w sytuacjach kryzysowych banki mogą odgrywać ważną rolę w dystrybucji środków finansowych.

3. Znaczenie infrastruktury krytycznej, budowli ochronnych, drożności komunikacyjnej i łączności w sytuacji  zagrożenia.

  • Infrastruktura krytyczna to fundament bezpieczeństwa państwa – jej uszkodzenie lub zniszczenie może prowadzić do poważnych konsekwencji społecznych, gospodarczych i politycznych.
  • Niewystarczające przygotowanie na sytuacje kryzysowe – obecny stan infrastruktury ochronnej w Polsce, zwłaszcza schronów, jest niewystarczający.
  • Konieczność modernizacji i rozbudowy infrastruktury krytycznej – szczególnie ważne jest zapewnienie ciągłości działania systemów łączności, energetycznych i transportowych.
  • Współpraca różnych służb i instytucji – efektywna ochrona infrastruktury krytycznej wymaga skoordynowanych działań różnych podmiotów.
  • Znaczenie technologii – nowoczesne technologie, takie jak systemy łączności satelitarnej czy sztuczna inteligencja, mogą znacząco zwiększyć odporność infrastruktury na zagrożenia.
  • Rola samorządów – gminy powinny aktywnie działać na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa mieszkańców poprzez inwestycje w infrastrukturę krytyczną i opracowanie planów działania w sytuacjach kryzysowych.
  • Finansowanie – zapewnienie odpowiednich środków finansowych na inwestycje w infrastrukturę krytyczną jest kluczowe dla zwiększenia bezpieczeństwa państwa.
  • Odporność systemówkonieczne jest budowanie odpornych systemów, które będą w stanie funkcjonować nawet w warunkach ekstremalnych.
  • Rola edukacji społeczeństwo powinno być świadome zagrożeń i przygotowane do działania w sytuacjach kryzysowych.

4. Wojna hybrydowa. Cyberbezpieczeństwo. Przykłady ataków, sposoby reakcji, prewencja.

  • Samorządy są miękkim podbrzuszem cyberprzestrzeni – ich podatność na ataki wynika z ograniczeń budżetowych, mniejszej dostępności specjalistów oraz rozproszenia systemów.
  • Konieczność inwestycji w cyberbezpieczeństwo – alokacja środków finansowych na działania związane z cyberbezpieczeństwem jest niezbędna. To inwestycja w ochronę danych, infrastruktury i ciągłość działania usług.
  • Budowa świadomości wśród pracowników – edukacja pracowników na temat zagrożeń cybernetycznych i zasad bezpieczeństwa jest kluczowa. Nawet najbardziej zaawansowane systemy ochronne mogą okazać się nieskuteczne, jeśli użytkownicy nie są świadomi ryzyka.
  • Współpraca z jednostkami centralnymi – samorządy powinny aktywnie współpracować z centralnymi organami odpowiedzialnymi za cyberbezpieczeństwo. To umożliwia dostęp do wiedzy, narzędzi i wsparcia.
  • Przygotowanie planów awaryjnych – opracowanie i regularne testowanie planów reagowania na incydenty cybernetyczne jest niezbędne. Dzięki temu samorząd będzie mógł szybko i skutecznie reagować na ataki.
  • Współpraca z prywatnym sektorem – partnerstwo z firmami oferującymi usługi w zakresie cyberbezpieczeństwa może wzmocnić odporność samorządów.
  • Śledzenie najnowszych zagrożeń – świat cyberbezpieczeństwa dynamicznie się zmienia. Samorządy powinny na bieżąco śledzić najnowsze zagrożenia i dostosowywać swoje działania ochronne.

Podsumowanie kluczowych wniosków z I Ogólnopolskiego Kongresu „System Obrony Rzeczypospolitej. Bezpieczna Polska i Obywatele”

1.Geopolityczne wyzwania:

    • Polska jest nieprzygotowana na długotrwały konflikt i wymaga spójnej strategii bezpieczeństwa.
    • Zbyt duże poleganie na NATO i USA osłabia rozwój własnych zdolności obronnych.
    • Modernizacja armii jest chaotyczna i nieefektywna.

2. Obrona cywilna i zarządzanie kryzysowe:

    • Wymagana jest kompleksowa współpraca między administracją centralną i samorządową.
    • Kluczowe są szkolenia obywateli, rozwój infrastruktury ochronnej oraz efektywna łączność.
    • Samorządy potrzebują wsparcia finansowego i organizacyjnego.

3. Infrastruktura krytyczna:

    • Konieczna jest modernizacja i rozbudowa infrastruktury w zakresie łączności, energetyki i transportu.
    • Nowoczesne technologie, takie jak AI i komunikacja satelitarna, zwiększają odporność systemów.

4. Wojna hybrydowa i cyberbezpieczeństwo:

    • Samorządy są podatne na cyberataki ze względu na ograniczone zasoby.
    • Inwestycje w cyberbezpieczeństwo, edukacja pracowników oraz współpraca z sektorem prywatnym są niezbędne.
    • Regularne testowanie planów awaryjnych poprawia przygotowanie na incydenty.

Najnowsze newsy

22 grudnia, 2024
Jeśli chcesz być na bieżąco, zapisz się już dziś. Darmowy przegląd informacji co tydzień na Twojej skrzynce.
17 grudnia, 2024
11 grudnia 2024 r. został powołany nowy komitet techniczny – KT 340 ds. Inteligentnego i Zrównoważonego Rozwoju Miast i Społeczności.
13 grudnia, 2024
Z przyjemnością informujemy, że nasz ekspert został wybrany do pełnienia funkcji wiceprzewodniczącego ZMP.